Relationships

If a bitter gourd does past life regression, it would see itself taking the form of human relationships. And in this lifetime, it has completely accepted and embodied its true nature, and it's on the verge of enlightenment, very capable of writing its own jataka tales, documenting every single human relationship that ever existed on this planet. 

Are relationships always meant to be filled with conflicts and unexpected twists and turns like a tv serial? 

Life experiences sharpen our vision to see straight through any conflict, acknowledge the truth hidden within the conflict. Which is nothing but the other person feeling equally petrified of life. But they let their fears and insecurities do a ramp walk in fancy clothes. 

But to witness this requires laser sharp vision and a heart full of love for someone who also stumbles just like you but in a slightly different way.. 

Why do relationships always bring unexpected twists and turns? Why can't we seek stability in a relationship? 

When we see through all the shaky layers, have patience and persistence, to be carried through the rollercoaster ride, as we eliminate everything that doesn't resemble stability, whatever is finally left turns out to be what we have always needed. 

Two hands and one heart wouldn't have been enough to do all this at once. That's where partnership steps in offering a helping hand. 

Sometimes, two people can also choose to hold hands and let the light within their hearts shine brighter together on the path forward..

GOALS

 S.M.A.R.T Goals have been the talk of the town for a while. Setting Specific, Measurable, Achievable, Relevant and Time-bound goals definitely help us make progress in life.

A goal is believed to be something that makes you grind in life regardless of whether it rains outside or if the sun is scorching hot!? You better stick to your goals and keep grinding - that's the first impression the word Goal gives us.

But what are Goals actually?

Grounding - A goal that's genuinely meant for you, grounds you in the here and now, helping you access your vitality and inner strength. It empowers you and encourages you to be who YOU are.

Orienting - It also orients you to the external resources, help and support available to you. After all, you are not alone. Help is just a conscious breath away. Choose it.

Anchoring - It anchors you to your core. When life's challenges keep pulling you apart in different directions or when distractions just scatter your thoughts, emotions, attention and energy in all possible directions, it's your goals that pull your life force energy to align to your center and anchors your attention to your core.

Loving - Of course. Your goals love you. They are not a strict schoolteacher holding a wooden scale in the hand, waiting for the next opportunity to beat you up. They nourish you with a gentle love when you feel lost in life. However, do remember one thing. They practice tough love. You better buckle up.

Safe haven - When you feel homesick for a place that you don't even know if it exists, don't worry. Your goals offer you a safe space for all your facades and pretenses to be undone. This is the space where you reclaim your true nature. And in no time, your goals turn out to be the very ground on which you build YOUR very own metaphorical HOME!

We are so used to listing down endless demands (in the name of goals) in our journals, whiteboards, fancy notebooks, digital apps and what not. Have you ever taken time to sit with your safe haven and listen to what it has to say?

Do it now.

With Love,
GOALS 💪🏼

Who am I?

 Imagine you are stranded on a tiny island all alone. You don't have a sense of time since when you got here or how it all happened. Occasional rain helps you survive. But you don't know when the next rain would fall. Despite being surrounded by ocean water on all sides of the island, your thirst can't be quenched by the salty water.

Your life feels like this island. You are battling the scorching heat since God knows when. Attention from all the people in your life miserably fails to quench your thirst. Each time you are so exhausted and almost ready to give up on life, out of nowhere it starts raining, quenching your thirst, washing away all the dust on your skin, cooling you inside out. Just when you are about to feel satiated, you are left alone once again. You don't know when it would rain again.

You encounter such kind souls in your journey of life at the precise moments when life feels utterly unbearable. After filling you with required quantity of hope, they move forward on their path. You can't hold rain water in your hands how much ever tightly you try to.

After juggling through many such cycles of desperation and revival, you start to question yourself.

"What's the point of all this?"

What am I supposed to be doing with all the time that's ahead of me? ( If a thing called time exists).

Do I dig the earth beneath my foot to build a tunnel and escape this place?

Do I grow wings, learn to fly all over this salty ocean in search of my fellow stranded humans?

Do I build a boat, sail through the waves in search of other habitable islands?

Do I set this whole island on fire that someone gets a glimpse of this and comes to my rescue?

But my hands are so tired to do any of these.

I just sit on the shore, helplessly looking at the burning sun and the dancing waves. Even the harsh winds seen to mellow down and get a bit gentler while caressing my tired body. 

I just exist. Here. Now. In this space. This is ME. This is my life. My eyelids feel so heavy. Involuntarily they are closing in. After what felt like an eternity, when I open my eyes, I find that my words have weaved themselves into a bridge that moves through space.

உறவுகள்

இரவு நேரம்

மின் வெட்டு

தடையில்லா மின்சாரம்(ups)

தடைபட்டு போனது.

காற்றில் துழாவி

எத்தனை நேரம்

வழி தேடுவது?

அலைபேசியின் வெளிச்சம்

காரிருளை கிழித்தாலும்

அது போதுமானதாக இல்லை.

எதிர்பாரா விதமாய்

வழியில் ஒரு கண்ணாடி.

அலைபேசி ஒளியின் பிரதிபலிப்பு

கண்ணாடியில் தெரிய

அறையின் வெளிச்சம்

சற்றே கூடியது.

உறவுகளும் இதுபோலதான்.

தனக்கென தனிப்பட்ட

குணங்கள் இல்லாதவை.

நம் இதயத்தின் வெளிச்சம்

நம் கண்களுக்கு

போதுமான அளவில்

தெரியாத தருணங்களில்,

நம் ஒளியை 

நமக்கே பிரதிபலிக்கும்

ஓர் கண்ணாடிதான்

உறவுகளும்.

விநோதம் என்னவென்றால்

உறவென்னும் இக்கண்ணாடி

நண்பகல் நேரத்தில்

பிரகாசமான இடத்தில்

நம் அகத்தின் இருளையும்

நமக்கே பிரதிபலிக்கும் 

சக்தி வாய்ந்தது.

ஒளியின் பிரதிபலிப்பு

தரும் இனிமை ஏனோ

இருளின் பிரதிபலிப்பில்

காணாமல் போய் விடுகிறது.

உண்மையில் நாம்காணும்

இருளும் ஒளியும்

நம் அகத்தின் அங்கமே.

பிரதிபலிக்கும் கண்ணாடி

எவ்வளவு காலம்தான்

வீண்பழி சுமந்து நிற்கும்?

New Beginnings !

 New beginnings are so potent. They bring with them a renewed sense of hope and joy. It might feel a little scary, standing on your bare foot, looking at the sky, wondering if all your visions, dreams and desires shape up the way you desire. It feels a bit lonely since your vision is visible only to you at this moment. It feels so exhausting as you don't have the luxury of external validation to lean on. 

The beginnings always carry with them a unique magic that you may not be able to see with your eyes. But you can feel this magic in your bones. It's that deep. It's the same creative energy that has brought this universe into existence, that has brought you into life, the very same creative energy is now birthing itself, into a new form.

You are here to witness its magic, beautifully unfolding layer after layer. You may even wonder what you can do with your bare hands. Just for this one moment, keep all your questions and doubts aside. Place your trust on this creative energy. Allow it to do what needs to be done.

You don't always have to be the one who does make things happen. At moments like these, stand firm and allow things to happen!

சலிப்பு

 மனதை அறுத்தெடுக்கும் வலியும்கூட அதன் வலுவிழக்கும் நொடி, எது போனால் எனக்கென்ன என்று விட்டத்தைப் பார்த்து சோர்ந்திருக்கும் விழிகளில் குடியிருக்கும் உணர்வின் பெயர் சலிப்பு.

நாம் உரைக்கும் வார்த்தைகளின் ஒலியை மட்டும் தம் செவியில் தாங்கி மனிதர்கள் நகர்ந்து செல்ல, ஆடையாய் போர்த்திக்கொள்ள தேவையான சொற்கள் கிடைக்காமல் நிர்வாண கோலத்தில் மனதுள் புதையும் எண்ணங்களுக்கும் உணர்வுகளுக்கும் ஏற்படும் நிலை - சலிப்பு.

நாம் ஆசைப்படாமல் இருந்தால்கூட சில நிகழ்வுகள் தன்னிச்சையாய் நடந்தேறி விடுமோ என்னவோ. ஆனால் நாம் ஆசைப்பட்டாலே ஏதோ ஓர் சாபத்தின் நிழல் விழுந்தது போல, அது கைக்கும் வாய்க்கும் எட்டாமல் போக, மனம் கொள்ளும் உணர்வின் பெயர் - சலிப்பு.

"உனக்கு என்ன வேண்டும்?", "நீ என்ன நினைக்கிறாய்?" என்று வினவும் அக்கறைக்கு பற்றாக்குறை நேரும் கணம், எல்லாமே ஒரு To - Do List ஆக மாறிப்போக, வாழ்வின் மீது தோன்றும் உணர்வு - சலிப்பு.

பூமியின் புவியீர்ப்பு விசை போல, நாடகமேடையின் பின்திரைச்சீலை போல, வாழ்வின் ஒவ்வோர் அங்கத்திலும் இழையோடத் தொடங்குகிறான் சலிப்பு எனும் வீழ்த்த இயலாத வீரன். அவனிடமிருந்து தப்பிச்செல்லும் திராணி உள்ள தினங்களில், நம்பிக்கையெனும் மரத்தின் கிளைகளில் ஏறி ஊஞ்சல் ஆடுகிறோம். "எத்தனை ஆடினாலும் என்னுள் வீழத்தானே போகிறாய்" என்று நமுட்டுச் சிரிப்புடன் கீழேயிருந்து பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறான். இவன் விசையிலிருந்து நம்மைக் காப்பாற்றும் கரங்களை வேண்டி கண்மூடி பிரார்த்திக்கிறோம், விழிநீரால் நெய்வேதியம் செய்துவிட்டு.

விசித்திரமான இயல்பு

 அலமாரியில் அழகாய்

அடுக்கி வைத்திருந்த
பொம்மைகளை
மொத்தமாய் கலைத்து
தரையில் வீசியெறிந்தது
குழந்தை.

இது வழக்கம்தானே என
தாய் வருகிறாள்
புன்முறுவலுடன்.
சிதறிய பொம்மைகளை
முன்னைவிட அழகாய்
அதிகம் பொருத்தமான
இடம்தேடி அடுக்குகிறாள்.

வாழ்க்கையும்
அக்குழந்தையைப் போல.
சில நேரங்களில்
நம் நிலையிலிருந்து
கீழே விழவைத்து
காயம் காணச்
செய்கிறது.
இன்னும்சில நேரங்களில்
அலமாரியின் வெறுமையை
நம்மனதில்
உணர வைக்கிறது.

வீசியெறியப்பட்ட வேதனையும்
வெறுமையும்
ஒன்றுசேர சிலகணம்
தாக்கவும் செய்யும்.

வலி தீர்க்கும்
அன்பும் பரிவும்கூட
கைகளுக்கு
தினவு கூட்டும்.

வாழ்வெனும் நாணயத்தின்
ஒருபுறம் அக்குழந்தையும்
மறுபுறம்
அன்பின் தினவுநிறைந்த
கரங்களோடு தாயும்
ஒன்றாய் பயணம்போவது
விசித்திரமான இயல்பு அல்லவா?

ஒருபக்கச் சுவரை
முழு மனதாய்
அணைக்கவும் முடியாமல்
தன் இணையான
மரச்சட்டத்துடன்
இணையவும் முடியாமல்
ஊசலாடிக் கொண்டிருந்த
கதவைப் பார்த்து

நமுட்டுச் சிரிப்புடன்
கேட்கின்றன
வேடிக்கை பார்த்துக்கொண்டிருந்த
அறையின் சுவர்கள்.